Vaynah Xan

“VAYNAX XAN”

“Marshalla Dottagh”,

 

Şimdi kalpağı önünüze koyup; savunma ve direniş konusunda söylenecek her ne varsa, o müthiş karşı duruşa dair herşeyi; sürece tanık olan dostlarına ve hatta düşmanlarına söyletebilmiş bir halk düşünün.

Birikimi, belgeleri, hafızası yakılmış, yıkılmış, değiştirilmiş, yok edilmiş.  Can derdinden başka birşey düşünemediği zamanlarda; pzhz bicimenez eserleri farklı farklı müzelerde menşei belirsiz diye sergilenmiş, öyküleri, efsaneleri  uyduruk kitaplarda başka başka halklara mal edilebilmiş…

Şimdi kalpağı önünüze koyup;

defalarca soykırıma ve sürgüne uğramış bir halk… Nedenleri ve niçinleri… Biçimleri düşünün.

Uğradığı

talanlardan kalanlarına politik geçinen   komşularınca, ve hatta yüzyıllardır kardeş geçindiklerince el konabilmiş… Yerlerinin, yurtlarının adları değiştirilmiş… Birileri fırsat bulduğu herşeyi zilliyeten  sahiplenmiş.

 

Şimdi kaldıysa eğer süs oldun diye bir yerlerde kalpağı önünüze koyup;

Bir halk düşünün  değişik ülke adları ve bayrakları altında…. Bu kez

savaş sahneleri dışındaki alanlarda; bilimde,

sporda, sanatta, siyasette mesela…   Dünya çapında, ülke çapında   ünlenebilmiş mi mesela birileri?

 

Bir halk düşünün; dostluk adına  budaktan gözünü esirgemiyor diye; sanki hayatında  savaştan ve  yokoluştan başka hiçbir şeyi yokmuş gibi… Yaftalarla başbaşa bırakılmış bir halk özellikle, bu  son zamanlarda daha çok.

 

Bir halk ki:

“Ma al… Ma al… Ma al” diyen ve çoğunlukla acılardan beslenmemeye çalışan, “ağlamayacağız!” diye dimdik durabilen… Binyıllardır buyruk almaya gelmemiş…

Sözü çok uzattık… Biliyorum,  konuşmayıp yaparak gösterebilen bir gelenekten gelenlere bu kadarı fazla.

Daha neler neler…

 

Ne dersiniz şimdi yaraları sarıp birbirine sahip çıkma, yok edilmiş hafızayı toparlama zamanı gelmedi mi, sizce de?

Şimdi kalana sahip çıkıp kendi gerçeği ile kucaklaşma zamanı gelmedi mi?

Şimdi kadim olanı öne çıkarıp daha fazla sahiplenmek, kendine ait olanı daha yoğun yaşamak ve yaşatmak zamanı?

Şimdi birlik, şimdi bütünlük içinde  yeniden “marshalla” zamanı?

 

Savaş dışındaki sahnelerde neler olup, neler olmadığınızı gösterme zamanı gelmedi mi daha?  Bizimle oynayan, bizimle görünüp aslında hiç olmamış  birilerini elimizin tersiyle;

itme zamanı?

 

“Dosta dostluğu, düşmanlık ilan edene, savaş dışında bir yol bulup pişmanlığı öğretme zamanı gelmedi mi?

 

“Marsha ayl!”

 

Lecha Kaskiyev

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir